18 Wat een rare vraag, ik leef dus ik besta. Wat is leven nu eigenlijk, komt dat omdat we geboren worden, ter wereld komen en dan gaan ademen en dan leven wij. Simpel toch, we groeien op, we gaan naar school, gaan werken, worden verliefd, gaan samen wonen, en dan komt als alles goed gaat nieuw leven, een kind.
Ja zo gaat het, weinige zullen zich afvragen waar we vandaan komen. Denken we alleen maar ik ben dit lichaam, Ik kan denken, voelen en we hebben vijf zintuigen om ons door het leven te helpen.
Maar wie ben je nu eigenlijk, hoe kan het dat je een denkend wezen bent en b.v. dieren niet. Dieren leven vanuit hun instinct en wij doen dat veel minder. Wij kunnen beredeneren wat goed of niet goed is voor ons.
En waar kom je vandaan, is dat toevallig, we zeggen wel er is meer tussen hemel en aarde, maar begrijpen we dat ook. Voor de meeste mensen is dat alleen maar zweverig en raar en ontkennen het ook.
Eigenlijk zou den deze vragen al vanaf onze geboorte gesteld mogen worden en uitgelegd wat het echt inhoud.
Wie ben ik, waar kom ik vandaan, waar ga ik heen en waarom ben ik hier op aarde.
Zomaar vragen die maar weinig mensen belangrijk vinden. Want waar zou ik me druk over maken, het is helemaal niet belangrijk.
Het zou inderdaad niet belangrijk moeten zijn als er een uitleg zou zijn. Als je naar het leven op aarde kijkt, dan is er eigenlijk maar een conclusie. Het is overleven voor misschien wel 95% van de mensheid, nu hoor ik je gelijk denken we hebben het hier toch goed. Ja in Afrika en nog een aantal landen is het echt slecht, oorlog, honger, onderdrukking, enz.
Maar kijk eens naar je eigen leven, is dat zo geweldig, wees eens echt eerlijk? Is het zo mooi, kan jij alles doen wat echt zou willen. Nee dus, heb jij echt leuk werk of is het leuk omdat het goed betaald omdat je zoveel geleerd hebt. En waar werk je zo hard voor, een huis, een auto, vakantie, want dat heb je verdient. Ja dat hebben ze je verteld, ga maar werken, doe je best, verdien maar veel en dan kan je heel veel kopen en dan ben jij gelukkig.
Er zijn maar echt weinig mensen die genoeg geld hebben om dat echt te doen, de massa moet keihard werken ervoor. En dan werk je hard, wordt je ziek, maar dat kan niet want ik moet nog heel veel aflossen. Dus geen tijd om ziek te zijn, we lopen gewoon door en vinden het dan raar als een ziekte niet overgaat of erg lang duurt.
Maar een ziekte die je niet uitziekt, zal steeds weer terug keren, verkouden, griep, ja daar blijven we niet meer voor thuis. Daar heb je middelen voor omdat te voorkomen, vergeet alleen niet dat je in je leven iets opbouwt waar je later dus wel echt last van kan krijgen. Alleen al omdat jij niet naar je eigen lichaam luistert, want ziek word je niet voor niets. Denk nou niet dat iemand jou aansteekt met een verkoudheid of griep, dat ligt helemaal aan jezelf. Als jij een goede weerstand hebt dan kan niemand jou besmeten, maar als je die niet hebt door vermoeidheid, verkeerd eten, geen rust, enz. dan loop jij de kans dat je ziek wordt.
Maar nog steeds geen antwoord de vraag, wat is leven?
Het zal voor iedereen anders zijn dat is me wel duidelijk, voor mijzelf is het toch de vier vragen te onderzoeken. Ik heb al stukken van de vragen gevonden, zoals de vraag wat kom ik op aarde doen? Dat is voor mij dat ik alles wat in mijn leven naar me toekomt, ik mag ervaren. Ik ben hier dus niet om te leren, ik ben er in de eerste plaats voor mezelf en dan pas voor een ander. De andere drie worden ook steeds duidelijker.
Ook ben ik gaan inzien waarom we leven zoals we nu leven. Het leven wat we nu leven is ons aangeleerd, waarheden, kennis is vaak van anderen mensen. Op zich is daar niets mis mee, alleen onderzoeken wij het? Nee we nemen klakkeloos aan dat het zo is. Als je wilt weten wie je bent zal je toch onderzoek moeten gaan doen, want ja die aangeleerde waarheid hoort die wel bij jou?
Maar daar komt het probleem al, we hebben geen tijd ervoor, nee we doen veel liever anderen leuke dingen, sporten, film, kroeg, feesten, internetten, mobiel. Allemaal goed maar we doen teveel, we hebben geen tijd meer voor levens vragen, voor het leven zelf. Nee we vinden het lichaam te belangrijk en tegelijkertijd slopen we ons zelf.
Maar op dit moment in deze tijd zie ik vele vastlopen, geestelijk vastlopen maar ook lichamelijk, depressie, burnout en steeds jonger slaat dit toe.
En als je dan over geestelijk zaken gaat praten dan ben jij de zwever, nee een pil erin en weer verder, dat is ons leven.
Gelukkig beginnen steeds meer mensen zich af te vragen is dit mijn leven, is dit alles?
R v Meerten
03-12-2016