De cursus Wakker worden!

Om de cursus wakker worden te gaan volgen was voor mij een logische keuze. Het is niet de eerste cursus die ik heb gedaan bij Atlantis. Het
onderwerp sprak mij enorm aan aangezien ik net een boek had aangeschaft met
hetzelfde onderwerp.
Maar als je een boek leest en daarna weglegt zakt de info
van het boek weg
val je weer terug in je oude patronen.
En ik wist dat ik er meer mee wilde.
Het was tijd voor verdieping in mezelf. Ik volg de cursus iedere
2 weken en ik vind die frequentie helemaal bij mij passen.
Op die manier ben je er automatisch met regelmaat mee bezig en zakt de stof niet weer heel ver weg in de tijd tussen de lessen door.
Tijdens de lessen ga je heel diep in op de stof en er ontstaan gesprekken.
Die gesprekken in alle eerlijkheid van en naar jezelf leveren zoveel op en langzaam ga ik mezelf beter leren kennen. Vaak heel confronterend om te ervaren hoe sterk en manipulerend onze denkgeest is.
Mooi om te ervaren hoe je veranderd door je bewust te worden
hiervan. Bij de start van de cursus merkte ik aan mezelf dat ik na ongeveer
1,5 uur niet veel meer kon opnemen. Dat gaat steeds beter en tijdens onze
laatste bijeenkomst ging ik er moe naar toe en had aan het eind van de les een bruisende energie.
Voor mij letterlijk en figuurlijk wakker worden.
Deze cursus is 1 van de beste stappen van de afgelopen tijd die ik heb genomen om mezelf beter te leren kennen.
BvdB

 

Waar ik al een poosje achter ben, is dat het niet uit maakt welke cursus je volgt, als je maar continue bezig bent.
Wat heeft Cursus wakker worden mij specifiek heeft gebracht tot nu toe??
Uhhh
Ik begin langzaam te begrijpen hoe diep verweven het denken
in ons doen en laten zit.
Het ontrafelen hiervan laten mijn bewustzijn ministapjes
groeien.
De bewustwording van het denken is al een hele stap op
zichzelf maar het echt toepassen een enorm grote uitdaging.
Zelfs al “denk” je het te weten dan hou je jezelf nog voor
de gek.
Het bewust worden van het denken en de inzichten die het
geeft zorgen ervoor dat ik verander en groei, terugval en weer opsta en verder ga.
Al met al een boeiend avontuur met soms keiharde
confrontaties met jezelf, maar ook wonderbaarlijke nieuwe inzichten.
En daarbij, veel gezelligheid, humor, troost en verbinding
met elkaar.
Groet, E.C.

Wat vind ik van de cursus ‘Wakker worden’?
Op zich een hele eenvoudige vraag, maar niet eentje die ik zo simpel kan beantwoorden.
En dat komt ook deels door de cursus.
Dus ik ga het anders benaderen.
Wat brengt deze cursus mij? Dat is per keer duidelijker geworden, daar zit een ontwikkeling.
In het begin was ik vooral gefocust op de vragen, op zoek naar de goede antwoorden! Maar telkens weer werd mij duidelijk dat er meerdere perspectieven zijn en dat niet altijd alles voor iedereen hetzelfde is.
Of soms komt het op hetzelfde neer maar met een totaal andere achtergrond of voorbeelden.
Dus echt duidelijk vaststaande goede antwoorden ging ik niet vinden.
Wat ik wel vond, was een steeds dieper reikend inzicht in dat wat wij denkgeest noemen.
De vragen werden steeds meer een zoektocht naar inzicht, wat aangereikt werd door de antwoorden van de andere cursisten en door Ries.
Het helpt mij om te begrijpen wat er gebeurd, en ook om te accepteren dat het gebeurd. Dat laatste vind ik erg moeilijk, omdat ik het als falen van mijzelf zie, wetende hoe het constant doen wat mijn denkgeest zegt, mij nooit verder helpt in mijn ervaringen en mijn leven zeker niet verrijkt.
En om te horen hoe je denkgeest altijd en overal aanwezig is en blijft, gaf mij soms ook een gevoel van hopeloosheid.
Ook omdat ik er telkens weer intuinde.
Dit gevoel van hopeloosheid ebde langzaam weg door bezig te blijven met de cursus en het leggen van de kaarten.
Ik merkte langzaam verandering bij mijzelf, wat toch begon met acceptatie en vanuit daar kleine stapjes te zetten, met veel tegenslagen, maar als ik nu terugkijk zie zelfs ik met mijn kritische blik wat veranderingen.
En vanuit die veranderingen bespeur ik bij mijzelf een andere bewustwording die langzaam groeit.
Ik blijf het lastig vinden dat het voor mijn gevoel langzaam gaat of dat ik er telkens weer in kan tuinen, maar ik weet wel dat ik dankzij de cursus, eerlijker kan kijken naar wat ik doe of zeg en mijzelf minder snel dingen wijs maak vanuit mijn denkgeest.
Het is voor mij een houvast, een terugkerende herinnering waar op te letten. En juist dat geeft een steuntje in de rug om het vol te houden en te
blijven bouwen.
Dat maakt de cursus voor mij waardevol. En ook de vorm.
Ik heb veel aan wat juist de ander ook zegt en ziet.
De vragen helpen om discussie los te maken.
Het mooie vind ik, dan lees je een vraag en denk je: wat kan ik hier nu weer mee? Wat is het nut van deze vraag?
Maar langzaamaan vraag ik mij dat laatste steeds minder af.
Enige tip die ik heb, is cursisten aan te raden het te combineren met andere activiteiten.
Ik ervaar de cursus wakker worden soms als zwaar en confronterend.
En dan is het weleens fijn ook de andere aspecten van spiritueel leven terug te zien. Anders gaat bij mij toch de denkgeest weer overheersen en ergens beklemt mij dat.

M.P.